به تقوای سیاسی از دو منظر می¬توان پرداخت. یک؛ از منظر لاهوتی و متافیزیک. دو؛ از لحاظ مزایایی ناسوتی و این جهان.
از منظر لاهوتی سیاستگر معتقد به عالم متافیزیک بوده و سعی میکند رویکردهای خود را جهت کسب رضایت الهی و مطابق فرمان و دستورات او شکل دهد هرچند در این صورت منافع خلق نیز تبلور مییابد اما سیاستگر بیشتر به اطاعت از دستورات معبودش چشم دوخته است.
دوم؛ پرهیزکاری کنشگر به اخلاق اجتماعی و این جهانی استوار میباشد. در این مورد سیاستگر بیشتر به مزایایی اخلاق انسانی توجه کرده و سعی میکند به همنوع خود مهربان باشد تا به جامعه اش مفید واقع شود که در این صورت سیاستگر عبادت خویش را در خدمت گزاری به خلق میبیند.
عبادت به جز خدمت خلق نیست
به تسبیح و سجـاده و دلق نیست
در هردو صورت سیاست¬گر گرایش به مادیات و دنیا¬طلبی نداشته هدف و مرام اش فقط و فقط رضایی خدا و خدمت به همنوع خود میباشد. خداوند متعال در قرآن¬کریم اشاراتی در باره تقوای سیاسی کرده و برای کسانی¬که در حوزه سیاست فعالیت می¬کنند و یا متصدی حکومت می¬شوند شاخصه¬های را برشمرده است که شماری از آنها، داشتن صبر و شکیبایی، مهربان بودن، بخشنده بودن، توکل داشتن به خدا و استعانت میباشد.
با توجه به موارد بالا داکترعبدالله عبدالله شخصیتیست که سعی میکند در شرایط کنونی این دو روی تقوا را به گونهیی درست در همآمیزد. او به خاطر حفظ ثبات، امنیت و به تاراج نرفتن حیثیت و داشتههای مادی و معنوی مردم افغانستان دو بار تن به مصلحت داده و از حق خویش درمیگذرد.
در همین پیوند جان کری وزیر امور خارجه ایالات متحده در آخرین دیدارش با رسانه¬ها گفت:” توافق¬نامۀ تشکیل حکومت وحدت ملی، افغانستان را از یک جنگ داخلی قریب الوقوع نجات داد” هرچند آقای کری این دستآورد را محصول زحمات خویش می¬داند اما واقعیت امر اینست که تدبیر و از خودگذری داکتر عبدالله این کشور را از پردگاه نابودی نجات داد که در غیر آن “با یک صدای شان افغانستان از یک رو به دگه رو میشد” که برای بیشتر مردم این معضل پوشیده نیست.
در آخرین مورد داکتر عبدالله با مدیریت بحران درب گفتگو و مذاکره را با رقیب انتخاباتی خویش -که انتخابات را به چالش کشیده بودند- باز کرده و توانست برای اولین¬بار ساختار یک دست و عمودی قدرت را در کشور تغییر دهد. هرچند تاکنون صلاحیت¬های لازم مطابق مفاد توافق¬نامۀ کابل برای شان تفویض نشده است اما؛ رئیس جمهور که از صلاحیت به حد و حصر در قانون اساسی برخوردار است نیز نتوانسته به تک¬تازی بپردازد و نگذاشته فرامین غیر قانونی و منفعت جویانهیی تیمی او عملی گردد.
با توجه به موارد فوق حامیان و هم تیمیهای انتخاباتی داکتر عبدالله نباید با او پشت کنند و خواستهای فردی خویش را برمنافع مردم ترجیح دهند و به گونهیی تطبیق و اجرایی شدن کامل توافقنامۀ سیاسی را به اصطکاک مواجه سازند از جانب دیگر داکتر عبدالله نیز در رابطه به امور کشوری و لشکری تصامیم جدی اتخاذ کرده و به مشورت¬های منظم و دوامدار هم تیمیهای خویش بها دهد و از منافع آن ها درنگذرد.
اگر این بار مردم این فرصت طلایی را از دست دهند در لجن ” فساد مطلق” گیرمانده و به پردگاه نابودی خواهند غلطید.
سمیر اسلمی
همچنان ببینید
ویژهگیهای یک نامزد ایدهآل
دو روز نخست مبارزات انتخابات پارلمانی ۱۳۹۷ در آرامش نسبی سپری شد، حال و هوای …