انسان از بدو هستی همواره در جستجوی دانستنِ حقیقت بوده است. گویا در نهاد و طینت انسان حس تجسس و کاوش نهفته باشد. این انسان متجسس نخستین و مهمترین پرسشی را که مطرح کرد این بود که آیا خدایی و آفریدگاری وجود دارد یا خیر. از همین رو، ادیان و فلسفه در نخستین آوان تمدن انسانی به میان آمد. امروز ما مسلمانان که به کتاب الهی ایمان آوردهایم، بدون اندک شک و شبهه باور نمودیم که الله متعال آفریدگار ما و آفریدگار جهان هستیست. و همۀ آنچه که به چشم سر ندیدهایم، چون فرشتگان، لوح و قلم، بهشت و دوزخ، قیامت، وغیره را از ته دل قبول کردهایم. به همین سبب است که در آغاز سوره بقره، پیش از آنکه خداوند متعال به سخن دیگری بپردازد، اشاره به ایمان آوردن به غیب از جانب بندگان پرهیزگار خود میورزد.
ادامۀ این مطلب را در لینگ زیر دنبال کنید: