اصلاحات تارنمای تحلیلی، خبری و اجتماعی
روزنامه آرمان ملی؛ اوباما اختلاف را میان رهبران حکومت دامن می زند؟
آرمان ملی در باره خبرساز شدن کنفرانس ویدیویی رییس جمهور امریکا با رهبران حکومت وحدت ملی می نویسد: به قول برخی از رسانه ها آقای اوباما به دکتور عبدالله عبدالله توصیه کرده است که، در صلاحیت های رییس جمهور منتخب مردم افغانستان در پروسه صلح مداخله نکند(؟) اما به قول روزنامه در هر صورت این کار خلاف توافقنامه سیاسی است.
به نوشته این روزنامه مشاوران ریاست اجراییه برعلاوه رد این موضوع (توصیه اوباما) آن را شایعه تقلی کرده اند که، از سوی حلقات خاص به طور آگاهانه به منظور زیر سوال بردن ریاست اجراییه کشور صورت می گیرند. اما واقعیت موضوع این است که شایعه سازی هیچ دردی را دوا و هیچ گٍره را باز نمی کند چراکه مردم افغانستان در جریان شکل گیری حکومت وحدت ملی، خاطرات تلخ تقلب گسترده انتخاباتی و خیانت ملی نهادهای انتخاباتی هستند.
این روزنامه هشدار میدهد که اختلاف رهبران حکومت وحدت ملی، نقض یا اجرایی نشدن توافقنامه سیاسی، کشور را به طرف بحران برده و زمینه را برای هراس افگنان و حریصان قدرت سیاسی فراهم می سازند که در آن صورت کنترل وضعیت از دست اوباما هم بیرون خواهد شد. بنابراین لازم است که رهبران حکومت وحدت ملی با درک واقع بینانه در باره این شایعات برای افکار عمومی واکنش روشن داشته باشند.
روزنامه هشت صبح؛ سرنوشت فرمان تقنینی انتخابات
هشت صبح تاکید دارد که سرنوشت فرمان تقنینی در مورد اصلاح نظام انتخاباتی روشن نیست. بخش مطبوعاتی اداره امور ریاست جمهوری نیز از متن این فرمان اظهار بی خبری می کند در صورتیکه هر فرمانی از طریق این اداره به مراجع مربوطه فرستاده می شود. با این حال معلوم می شود که برخلاف ادعای ریاست جمهوری فرمان تاهنوز امضا نشده است و ارگ هم در این باره توضیح نمی دهد؟ به باور روزنامه اگر فرمان تقنینی امضا شده است چرا متن آن به اداره امور فرستاده نمی شود؟ چرا کار کمیته گزینش متوقف است؟ یا اینکه هنوزهم در مورد ترکیب این کمیته یا مفاد متن فرمان اصلاح نظام انتخاباتی اختلاف نظر وجود دارند؟ با این وجود اگر ریاست جمهوری متن فرمان را امضا نکرده است چرا خبر امضای آن را اعلام کرد؟
هشت صبح در پاسخ این چراها می نویسد: اختلافات در میان رهبران حکومت وحدت ملی، روند اصلاحات سیاسی را زمین گیر کرده است تا بیشتری ها به این باور برسند که ارگ اراده ای به برگزاری انتخابات ندارد به دلیل که توزیع شناسنامه های برقی نیز از سوی ریاست جمهوری به دلایل نامعلوم به تاخیر انداخته شد؟ با آنکه بدون توزیع شناسنامه ها جلوگیری از تقلب، مراکز خیالی رای گیری و انتخابات شفاف امکان پذیر نیست. به همین خاطر دانسته می شود که ارگ برخلاف توافقنامه سیاسی، تعهدات دو جانبه و خواسته های مردم افغانستان نه اراده ای برای برگزاری انتخابات و نه تعهدی برای اجرایی کردن توافقنامه سیاسی دارد؟
از سوی دیگر رییس اجراییه همچنان در باره این قضایا به ویژه اصلاح نظام انتخاباتی ساکت است در حالیکه قرار بود روند اصلاح نظام انتخاباتی و کمیسیون تهییه طرح تعدیل قانون اساسی را جناب ایشان مدیریت کند؟
روزنامه ماندگار؛ عملیات بلخ؛ الگویی ارزنده برای سراسر کشور
ماندگار در باره عملیات نیروهای امنیتی به رهبری والی بلخ نوشته است در این عملیات ظالم ترین طالبان کشته و بازداشت شده اند که این اقدام در بلخ و فاریاب برای سرکوب هراس افگنان مطمینآ از میزان تحرکات دشمن می کاهد و گذشته از آن نمونه ی خوبی برای ادامه عملیات های دیگر است. اما نباید به این دو علمیات اکتفا کرد، لازم است تا نفوذ و تهدید واقعی دشمن (طالبان)، هشدارهای رهبران و احزاب سیاسی را در بهار آینده جدی بگیریم، چونکه در این شب و روزها آنان به شدت برای جنگی بهار آینده آمادگی می گیرند.
روزنامه ماندگار نگاشته است، براساس اظهارات باشنده های محل و برخی از نماینده های مجلس؛ اکنون میان طالبان کندز و بغلان مرکزی رابطه تنگاتنگی برقرار شده اند دو منطقه ای که طالبان با تجهیزات و امکانات پیش رفته مجهزند دراین صورت فعلآ خط دفاعی طالبان در شمال کشور، ولایت بغلان و ولسوالی بغلان مرکزی شمرده می شود که برای بهار سال آینده نگران کننده است.
در این نوشته آمده است: لازم است تا دولت وحدت ملی در شرایط کنونی باید مانع تجمع طالبان در بغلان مرکزی و سایر مناطق کشور شود اما با تاسف برخلاف این کار دیده می شود که برخی از ولسوالی ها به طور مبهم به طالبان واگذار می گردد و نیروهای امنیتی کشور به طور مبهم عقب نشینی می کنند. اگر رهبران حکومت وحدت ملی با قاطعیت اقدامات پیش گیرانه مثل بلخ را روی دست نگیرند، تداوم این وضعیت باعث تقویت طالبان و دردسرهای کلان امنیتی در بهار آینده خواهد شد؟
روزنامه جامعه باز؛ پله‌پله تا ملاقات امیر
روزنامه جامعه باز تلاش های آقای غنی را در پروسه صلح به سه مرحله دسته بندی کرده است:۱- آقای غنی روند گفتگوهای صلح را از چین شروع کرد تا از این طریق بالای پاکستان فشار بیاورد به این دلیل حکومت وحدت ملی رابطه بهتری با اسلام آباد برقرار نمود. ۲- تمام گام های رییس جمهوری تند و یک سویه است، پس از مرحله اول آقای غنی از میزان شتابش برای جلب پاکستان کاست تا اینکه چهار کشور، نشست های چهار جانبه را به هدف تسریع روند سازش با طالبان برگزار کرده اند اما نتیجه این نشست ها با مرگ ملا عمر، تعیین و اختلافات رهبری طالبان یک چیز است که طالبان هیچ نماینده‌ای برای گفت‌وگوهای صلح نمی‌فرستند.
۳- به نظر می رسد که این تلاش ها وارد سومین مرحله خود شده است به طور مثال سرتاج عزیز مشاور امنیت ملی پاکستان نفوذ وسیع این کشور را بالای رهبری طالبات تایید کرد. این اعتراف نشان میدهد دوران بازی پاکستان با کارت غیر رسمی طالبان گذشته چراکه همگان میدانند:کلید صلح در دست پاکستان است.
به قول روزنامه افغانستان نوین کجاست؟ در حال حاضر اختلافات و دیدگاه های رهبران سیاسی در مورد روند صلح پراگنده و متناقض است که می توان از سخنان آقای گیلانی تا واکنش رییس اجراییه و معاونش آقای محقق و سخنان آقای کرزی مبنی بر سره و ناسره کردن طالبان و دعوت سره ها برای آبادی کشور یاد کرد. آقای آقای خلیلی معاون ارشد شورای عالی صلح نیز می گوید:نباید مردم افغانستان قربانی جنگ نیابتی شوند. با این حال به نظر می‌رسد که نشست چهارجانبه جایش را به گروه فربه‌تری با حضور ایران و روسیه خواهد داد.
هنوزهم معلوم نیست که اعلامیه پایانی این مرحله را چه کسی خواهد نوشت؛ طالبان، حکومت و یا اعضای گروهی که برای سازش میان طالبان و حکومت وحدت ملی می‌کوشند؟ اما واقعیت قضیه این است که بخشی از منازعه افغانستان ریشه های قبیله ای و میان قومی دارد.
